Οι τεχνικές ψαρέματος με το ζωντανό δόλωμα έχουν γίνει πολύ δημοφιλείς .Αυτό το οποίο όμως είναι πολύ σημαντικό είναι το πώς θα εξασφαλίσουμε τα ζωντανά δολώματα
Όλοι μας γνωστοί και άγνωστοι που ασχολούμαστε με τη συρτή εκφράζουμε συχνά τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουμε για να εξασφαλίσουμε ζωντανά δολώματα , όπως καλαμάρια ,σουπιές , που είναι & αρκετά πιο δύσκολα στην αναζήτηση από την ζαργάνα. Δεν είναι λίγες οι περιπτώσεις που αναζητώντας πολλές ώρες τα ζωντανά δολώματα εγκαταλείπουμε τα σχέδια μας ,οι δολώνουμε με νωπά .
Στο ψάρεμα της ζαργάνας παίζουν ρόλο πολλοί παράγοντες όπως η καιρικές συνθήκες αν τα νερά είναι καθαρά η εποχή η ώρα. Ας αρχίσουμε όμως με τον εξοπλισμό που θα χρησιμοποιήσουμε :
Ένα καλάμι 1,7 - 2.40 μ. διάσπαρτο ή τηλεσκοπικό με extra light action ή εν πάση περιπτώσει ένα πολύ «μαλακό» καλαμάκι spinning Το μηχανάκι να είναι όσο πιο μικρό γίνεται και ανάλογα με τις συνθήκες ποικίλη οι διάμετρος της πετονιάς . στα απάνεμα διαυγή και ήσυχα νερά θα τοποθετήσουμε πετονιά διαμέτρου 0.16 mm. Στα πιο ταραγμένα και «θολά» νερά μπορούμε να τοποθετήσουμε 0.18- 0.20 mm . Μπορούμε ακόμα να χρησιμοποιήσουμε και νήμα 0,10mm για πιο άμεσο «κάρφωμα» , αν χρησιμοποιούμε τεχνητό ή φυσικό δόλωμα.
Το καλύτερο βέβαια θα ήταν να διαθέτουμε δύο μπομπίνες μία με ψιλή πετονιά και μια με νήμα .Φτάνοντας στην κατασκευή του παράμαλλου με τις ματασίνες θα το φτιάξουμε ως εξής ,φτιάχνοντας 3 θηλιές με απόσταση η μία από την άλλη 40 εκατοστά τοποθετούμε τις ματασίνες, συνδέοντας τες θηλιά με θηλιά., θα συνδέσουμε το παράμαλλο με την μάνα με ένα πολύ μικρό στριφτάρι ,όταν αμολήσουμε τις ματασίνες στο νερό μπορούμε να τοποθετήσουμε και ένα μικρό μολυβάκι συρτής Νο 0 ή ½ που η απόσταση από τις ματασίνες θα είναι τουλάχιστον 10 μέτρα. Εναλλακτικά, μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε τεχνητό ψαράκι 5 – 6 εκ με αόρατο παράμαλλο 0,19 – 0,23mm μήκους όσο το καλάμι μας.
Σ΄ αυτή την περίπτωση απευθυνόμαστε και σε άλλα θηράματα όπως μελανούρια, τα οποία κάλλιστα μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε για δόλωμα.
Ζαργάνα
Η ταχύτητα μας από δύο έως τρία μίλια .
Ζαργάνες μπορούμε να βρούμε σε λιμάνια ή σε κόλπους, από τη μεριά που είναι απάνεμα και σε βάθη από 2-20 μέτρα επίσης ζαργάνες κυκλοφορούν και κοντά σε ιχθυοτροφεία . Για να αυξήσουμε τις πιθανότητες σύλληψης μπορούμε να μαλαγρώσουμε το μέρος για να συγκεντρώσουμε τις ζαργάνες σε ένα σημείο , όπου με διαδοχικά περάσματα θα έχουμε πολλές πιθανότητες να πιάσουμε αυτές που θα χρειαστούν για τις συρτές μας . Ο τρόπος που θα μαλαγρώσουμε ώστε να πετύχουμε τον σκοπό μας , είναι να πάρουμε δύο η τρεις σημαδουρίτσες και κρεμώντας τσουβαλάκι γεμισμένο με μπασμό ανζούγιας η σαρδέλας θα τα αφήσουμε σε ευθεία γραμμή με απόσταση 20 με 30 μέτρα .Η μυρωδιά και η «λαδιά» θα κάνει τις ζαργάνες να τρέχουν σαν τρελές πάνω κάτω, κάνοντας τις πιο επιθετικές.
Τα καλαμάρια
Η εποχή τους είναι από το Νοέμβριο μέχρι το Μάρτιο, περίοδο που γιαλώνουν για να αφήσουν τα αυγά τους. Και με αυτό το σκεπτικό οι περισσότεροι που κάνουν συρτή με ζωντανό, πιστεύουν ότι αργότερα είναι καλύτερα να αναζητήσουν μόνο σουπιές, μελανούρια ή ζαργάνες, που είναι της 
εποχής, θεωρώντας ότι αφού πέρασε ο χειμώνας τα καλαμάρια έχουν εξαφανιστεί δια μαγείας και θα επανέλθουν του χρόνου. Όμως τα πράγματα δεν είναι έτσι. Καλαμάρια συνεχίζουν να υπάρχουν, μόνο που θα πρέπει να τα αναζητήσουμε βαθύτερα: στους πάγκους, στις τραγάνες, στο σπαργιόφυκιο και σε βαθιές αποχές που στη συνέχεια δημιουργούν πυκνή φυκιάδα , τα λεγόμενα «άσπρα μαύρα». Οι τόποι αυτοί όμως είναι πάρα πολλοί και τα πράγματα δυσκολεύουν.
Θα αναζητήσουμε τους τόπους που κρατάνε καλαμάρια (ακολουθώντας το ρεύμα με συρτή αρόδο) με τις καλαμαριέρες να «ψάχνουν» τα μέρη που κρατάνε μεγάλα καλαμάρια, κατάλληλα για τη συρτή μας. Όταν τα εντοπίσουμε θα κρατήσουμε σημάδια ή θα τα «γράψουμε» στο GPS, φροντίζοντας να ξαναγυρνάμε πάλι στο σημάδι που βάλαμε.
Ο εξοπλισμός μας θα είναι ένα καρούλι με πετονιά 0.35, χωρίς ελαστικότητα ή ένα καλαμάκι με medium action αρματωμένο με νήμα ψιλό.Το παράμαλλο μπορεί να έχει και τρεις καλαμαριέρες.
Λίγο πάνω από την τελευταία μπορούμε να τοποθετήσουμε μια αμπούλα χημικού φωτός και βαρίδι ανάλογα μετά ρεύματα και το βάθος. Τα παράμαλλα τα κάνουμε με 0,28 fluorocarbon.
Οι καλύτερες ώρες το καλοκαίρι είναι το ξημέρωμα και το σούρουπο. Αλλά και το βράδυ, έχουμε πολύ καλά αποτελέσματα αν ανάψουμε λάμπα βυθού 250.000 κεριών, αλλά μόνο όταν δεν έχει φεγγάρι.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου