Μαγιάτικο το μεγάλο όνειρο στη συρτή

Η συρτή με ζωντανό δόλωμα, στηρίζεται σε απλούς βασικούς κανόνες, που απορρέουν κυρίως από τους νόμους της ίδιας της φύσης. Αυτή η τεχνική βασίζεται ελάχιστα στη μίμηση και την εξαπάτηση, στηρίζοντας τις παγίδες της στα φυσικά διατροφικά ένστικτα των αρπακτικών. Ανάμεσα στα πολλά ψάρια που ενδιαφέρουν τη συρτή με ζωντανό, το πιο ποθητό είναι ασφαλώς το μαγιάτικο. Είναι ένα ψάρι, καχύποπτο, δύσκολο επιθετικό και πάρα πολύ δυνατό. Τα μεγάλα μαγιάτικα είναι ακριβώς αυτά που βρίσκονται στο στόχαστρο κάθε οπαδού της συρτής.
Αυτό το υπέροχο ψάρι τους πρώτους ζεστούς μήνες πλησιάζει στην ακτή και εν όψει του ζευγαρώματος ζει κοπαδιαστά, ενώ το φθινόπωρο και τον χειμώνα ξαναγίνεται μοναχικό ή σχηματίζει ζευγάρια. Επειδή είναι ένα ψάρι με εντυπωσιακή εμφάνιση, υπολογίζει στον αιφνιδιασμό για να νικάει το θηράματα του. Γι' αυτό το λόγο, όταν το φως έχει χαμηλή ορατότητα μετακινείται γύρω από τις ξέρες ή τους σκοπέλους, ενώ στις κεντρικές ώρες ης ημέρας προτιμάει να μένει μακριά από τα βράχια και τριγυρνάει στους αμμώδεις βυθούς, σε βάθος ακόμη και 60-70 μέτρα.

Για να έχουμε επιτυχία στο να πιάσουμε ένα μεγάλο μαγιάτικο, πρέπει να παραμελήσουμε τα άλλα θηράματα. Ο κυρίαρχος παράγοντας στο επιλεκτικό ψάρεμα των μεγάλων ψαριών είναι η περιοχή και το ωράριο. Δηλαδή, θεωρητικά θα έπρεπε να ψαρεύουμε πάνω από τις ξέρες τις ώρες που ο ήλιος είναι χαμηλά, και να μετακινούμαστε έξω από τους βραχώδεις σχηματισμούς, πάνω στην άμμο, τις ώρες γύρω από το μεσημέρι. Είναι πολύ σημαντικό να μετακινούμε τα δολώματα μας κάθετα, ώστε να εξερευνούμε μεγαλύτερη περιοχή νερών. Όταν ψαρεύουμε με μολύβι φύλακα, αυτή η ενέργεια γίνεται αυτόματα, ενώ με το downrigger ή το monel πρέπει να την προκαλούμε εμείς. Η καλύτερη λύση πάντως είναι να ρίξουμε τουλάχιστον δύο δολώματα, σε διαφορετικά βάθη.
Το κυρίαρχο δόλωμα γι' αυτό το αρπακτικό υπήρξε πάντα η ζαργάνα, αλλά τα τελευταία χρόνια παρατηρήθηκε ότι τα μεγάλα μαγιάτικα επιτίθενται με μεγαλύτερη προθυμία σε άλλα, περισσότερο ογκώδη δολώματα, ή σε δολώματα που κεντρίζουν την περιέργεια τους. Ήδη, από καιρό είχαμε παρατηρήσει ότι σ' αυτή την τεχνική το μεγάλο δόλωμα ισοδυναμεί με μεγάλο ψάρι- ο λόγος είναι απλός και πρέπει να αναζητηθεί στη σχέση ανάμεσα στην κατανάλωση ενέργειας και τη διατροφική ικανοποίηση. Πρέπει επίσης να σκεφτούμε ότι τα μαγιάτικα, χάρη στο τεράστιο στόμα τους, δεν προβληματίζονται από το μέγεθος των θηραμάτων τους και γι' αυτό συχνά βρίσκουμε στο στομάχι τους ψάρια με απίστευτο μέγεθος.
Απ' αυτό συμπεραίνουμε ότι μερικά δολώματα με γενναιόδωρες διαστάσεις είναι πολύ πιο αποτελεσματικά από μια μεσαία ζαργάνα.
Το καλαμάρι και η σουπιά αποτελούν εξαιρετικά αποτελεσματικά δολώματα, αλλά αν οι διαστάσεις τους είναι μικρές ή μεσαίες γίνονται εύκολα θύματα για ψάρια του ενός μόλις κιλού (Συναγρίδες-Σκαθάρια-Μαγιάτικα). Τα καλαμάρια και οι σουπιές πρέπει να χρησιμοποιούνται μακριά από το βυθό για να μην ακρωτηριάζονται από τα σκαθάρια και τα μεγάλα λυθρίνια.
Ένα άλλο δόλωμα εξίσου αποτελεσματικό είναι ο κέφαλος. Όπως είναι γνωστό, προτιμάμε για δόλωμα τους κέφαλους που πιάνονται στα λιμάνια, αλλά στη συγκεκριμένη περίπτωση, ίσως για το χρώμα τους ή για τη μυρωδιά τους, είναι πολύ πιο αποτελεσματικοί οι κέφαλοι που έχουν πιαστεί από τα βράχια. Ο κέφαλος όταν δολωθεί δεν παράγει πολλές δονήσεις, οπότε είναι απαραίτητο να χρησιμοποιήσουμε μόνο τους πολύ μεγάλους (ακόμη και του κιλού) και να τους ρυμουλκήσουμε πολύ αργά στα μεσόνερα, ώστε να φαίνονται από μακριά.
Αλλά και τα μεγάλα μελανούρια μπορούν να γίνουν καλά δολώματα για τα μαγιάτικα. Αλλα ζωντανά δολώματα που έδωσαν εξαιρετικά αποτελέσματα με τα μεγάλα μαγιάτικα, είναι ο λούτσος, το καρβούνι και τα μεγάλα σαφρίδια.

Ψαρεύοντας με μεγάλα ζωντανά δολώματα, πρέπει να προσέξουμε ιδιαίτερα τη στιγμή του καρφώματος. Πολύ συχνά το μαγιάτικο επιτίθεται στο δόλωμα, αλλά μόλις αντιληφθεί την αντίσταση της πετονιάς, το εγκαταλείπει, σκοτώνοντας το ή βγάζοντας το απ' τα αγκίστρια. Ένα σύστημα που έδωσε εξαιρετικά αποτελέσματα είναι να ψαρεύουμε με το καλάμι στο χέρι ή κοιτώντας το συνέχεια έτσι ώστε μόλις αντιληφθούμε το λύγισμα της κορυφής να χαλαρώσουμε λίγο την πετονιά, χαμηλώνοντας συγχρόνως το καλάμι προς την επιφάνεια του νερού, και κατόπιν να καρφώσουμε. Το μαγιάτικο είναι ένα πολύ δυνατό ψάρι και είναι εξαιρετικά δύσκολο να το ελέγξουμε στο πρώτο του φευγιό. Η πιο δύσκολη στιγμή που έχουμε να αντιμετωπίσουμε είναι αμέσως μετά το κάρφωμα. Το μαγιάτικο, μόλις καταλάβει το αγκίστρι, διστάζει για λίγα δευτερόλεπτα και αμέσως μετά ξεκινάει το πρώτο δυνατό, γρήγορο και ακαταμάχητο φευγιό. Σε οποιαδήποτε θέση κι αν βρίσκεται σε σχέση με τον βυθό, η πρώτη του κίνηση είναι να καταφύγει ανάμεσα στα βράχια και να προσπαθήσει να απελευθερωθεί από το αγκίστρι τρίβοντας πάνω τους το ρύγχος του.

Αν το κάρφωμα συνέβη στην περιφέρεια μιας ξέρας, τα προβλήματα που ανακύπτουν από το πρώτο φευγιό μπορούν να λυθούν τραβώντας σιγά-σιγά το ψάρι μακριά από αυτήν ώστε να συνεχίσουμε το πάλεμα σε βαθιά νερά και πάνω από μέρη που δεν έχουν βράχια. Αν, αντίθετα, το ψάρι έχει καρφωθεί πάνω στην ξέρα, τα προβλήματα παρουσιάζονται αμέσως και πρέπει να τα αντιμετωπίσουμε με ψυχραιμία και αποφασιστικότητα. Σ' αυτή την περίπτωση το ψάρι δεν χάνει χρόνο και αμέσως, μετά τους αρχικούς του ενδοιασμούς, κατευθύνεται αποφασιστικά προς τα βράχια. Ένα από τα συστήματα που χρησιμοποιούνται περισσότερο για μη κόψει το ψάρι την πετονιά, είναι να χαλαρώσουμε τα φρένα του μηχανισμού, ώστε να μην αισθάνεται υπερβολικά περιορισμένο, και να προχωρήσουμε σιγά-σιγά με το σκάφος προς την κατεύθυνση του. Με αυτό τον τρόπο προσπαθούμε να φτάσουμε ακριβώς πάνω από το μαγιάτικο, ώστε να το τραβάμε κάθετα προς τα πάνω. Έτσι, ακόμη κι αν προσπαθήσει να βραχώσει, το παράμαλλο θα είναι σε κατακόρυφη θέση και θα τρίβεται λιγότερο στα βράχια. Αμέσως, μόλις δείξει ότι σταματάει το ψάρι, πρέπει να το ξεκολλήσουμε από τον βυθό τραβώντας το με δύναμη. Σ' αυτό το σημείο αρχίζει πραγματικά το πάλεμα, που χαρακτηρίζεται από μαζέματα της πετονιάς και ανεξέλεγκτα φευγιά του ψαριού. Είναι πολύ σημαντικό να προσπαθήσουμε με το σκάφος να το τραβήξουμε έξω από την ξέρα, σε πιο βαθιά νερά, ώστε να μην μπορέσει να κόψει το παράμαλλο πάνω σε κάποιο βράχο.

Όπως και να 'χει, πρέπει πάντα να θυμόμαστε ότι η αναμέτρηση με τα μεγάλα μαγιάτικα είναι μία από τις πιο υψηλές εκφράσεις του ερασιτεχνικού ψαρέματος και αυτά τα ψάρια αξίζουν πάντα τον απεριόριστο σεβασμό μας.