Η Τέχνη της αργής συρτής βυθού

Το όριο που διαχωρίζει την αργή συρτή με ζωντανό από το ψάρεμα αρόδο μπορεί να σπάσει συνδυάζοντας την χαμηλή ταχύτητα.

Η συρτή βασίζεται στο σύρσιμο ενός δολώματος με μία ταχύτητα σχετικά γρήγορη και με την βοήθεια του σκάφους, ανάλογα βέβαια με τον τύπο δολώματος και του θηράματος που θέλουμε πιάσουμε.
Η συρτή του μολύβι φύλακα με ζωντανά δολώματα είναι η τεχνική που χρειάζεται και την πιο αργή ταχύτητα , που με τη σειρά της μπορεί να διαιρεθεί σε δύο υποκατηγορίες
Α) εκείνη με δολώματα που επιτρέπουν πιο υψηλές ταχύτητες και πραγματοποιείται στα μεσόνερα .
Β) η πολύ αργή συρτή σε στενή επαφή με τον βυθό.

Η πρώτη είναι ενδεδειγμένη για να πιάσουμε Μαγιάτικα , Λίτσες και γενικά πελαγίσια ψάρια, ενώ η δεύτερη στοχεύει σε εκείνα τα αρπακτικά που ζουν και κυνηγούν στο βυθό όπως οι συναγρίδες .
Σε αυτό το άρθρο θα εξετάσουμε την δεύτερη μειώνοντας περισσότερο την ταχύτητα δολώματος και εκμεταλλευόμενοι κάποια καινούργια κόλπα που βασίζονται σε πρόσφατες δοκιμές μας .

ΠΩΣ ΝΑ ΕΞΟΠΛΙΣΤΟΥΜΕ

Σε μια τεχνική που σημαντικό ρόλο παίζει το άγγιγμα είναι απαραίτητο να χρησιμοποιήσουμε σαν σύστημα βύθισης το μολύβι φύλακα και να κρατάμε το καλάμι στο χέρι έτσι θα έχουμε την πιο στενότατη επαφή.

Αυτό βέβαια επηρεάζει και την επιλογή καλαμιού που θα πρέπει να είναι ελαφρύ και μακρύ με μία δράσει που να είναι σε θέση να αντέξει το βάρος μολυβιού ακόμα και των 750 γραμμαρίων αλλά ταυτόχρονα ευαίσθητο για να μεταδώσει τα τσιμπήματα και των μικρών ψαριών.
Για να δοκιμάσουμε το καλάμι ώστε να επιτύχουμε το κατάλληλο εργαλείο με τα ανάλογα χαρακτηριστικά δοκιμάζουμε το στέλεχος λυγίζοντας το από την κορυφή μπορούμε εύκολα βασιζόμενη στην ελάχιστη εμπειρία μας να υποθέσουμε το αποτέλεσμα στην θάλασσα.
Ένα άλλο εμπειρικό σύστημα για να πραγματοποιήσουμε μια προσεκτική επιλογή είναι να το τοποθετήσουμε οριζόντια σε μια θήκη και να του κρεμάσουμε ένα μολύβι 500 γραμμαρίων.
Από το λύγισμα που θα έχουμε θα επαληθευτούν ,επεμβαίνοντας στην κορυφή , τα πιθανά τσιμπήματα το ψαριού και τη ταλάντευση του εργαλείου στο ψάρεμα.
Συνοψίζοντας γενικά για αυτήν την τεχνική χρησιμοποιούνται καλάμια ισχύος από 12 έως 20 λίμπρες ΄
Για τον μηχανισμό θα κοιτάξουμε για έναν ελαφρύ περιστροφικό με γρήγορο μάζεμα , με διαστάσεις κατάλληλες για το καλάμι , που θα γεμίσουμε μη νήμα ,από 20 έως 30 λίμπρες .

Η ΑΡΜΑΤΩΣΙΑ

Η διαφορά αυτής της παραλλαγής ψαρέματος με ζωντανό είναι και το τελικό κομμάτι της αρματωσιάς .
Για να το τελειοποιήσουμε και να αυξήσουμε τις πιθανότητες σύλληψης μελετήσαμε ένα πολύ πιο κοντό παράμαλλο σε σχέση με το συνηθισμένο κανόνα αυτής της τεχνικής.
Με προοπτική να κάνουμε το δόλωμα να ακολουθήσει τα φρύδια και τα απομονωμένα βράχια όσο πιο κοντά γίνεται αποδεικνύεται πιο αποτελεσματικό ένα παράμαλλο των 4-5 μέτρων παρά ένα μακρύτερο που εξαιτίας του ρεύματος και του δολώματος θα μπορούσε να ακολουθήσει μια πιο κυματιστή πορεία και συνεπώς λιγότερη ακριβή.
Ένα άλλο μικρό κόλπο που υιοθετήσαμε είναι το περαστό μολύβι φύλακας που βαραίνει λιγότερο το δόλωμα χωρίς να τρομάζει το ψάρι την στιγμή του τσιμπήματος.
Δηλαδή τοποθετούμε μία χάνδρα πριν το στριφτάρι μας και περνάμε το μολύβι μας με μία παραμάνα απάνω στο νήμα πίσω από την χάντρα ώστε να τερματίζει στην χάντρα , με ένα τόσο κοντό παράμαλλο μπορούμε όταν η χάντρα τερματίσει στο καλάμι μας να μαζέψουμε το υπόλοιπο της πετονιάς με το χέρι
Ολοκληρώνοντας λοιπόν τις δοκιμές μας καταλήξαμε στο πώς να φτιάξουμε το παράμαλλο μας .
Το παράμαλλο φτιάχνεται με fluorocarbon διαμέτρου 0,40 – 0,50 διπλαρώνοντας τα τελευταία εκατοστά , η καλύτερα εκεί όπου βρίσκονται τα δύο αγκίστρια .
Τα αγκίστρια έχουν μέγεθος ανάλογο με το δόλωμα και κατά προτίμηση μικρή διάμετρο σε σχήμα παπαγαλέ για να έχουμε καλύτερο κάρφωμα.
Ο συνδυασμός ταχύτητας με μικρότερη από ένα κόμβο και κοντού παράμαλλου σε πορείες κυκλικές πλέον τις βάρκας μας ,επιτρέπει να περνάμε σύρριζα το δόλωμα μας στα φρύδια και στα απομονωμένα βράχια μέτρο με μέτρο εξερευνούμε πιο εύκολα τους δύσκολους βυθούς και προκαλούμε ακόμα και τα πιο δύσπιστα αρπακτικά
Τα δολώματα που δίνουν τα καλύτερα αποτελέσματα είναι οι σουπιές και τα καλαμάρια έστω και νεκρά αν φυσικά είναι πολύ φρέσκα, σε περίπτωση έλλειψης αυτών των δολωμάτων μη διστάσετε να χρησιμοποιήσετε οποιοδήποτε ζωντανό.
Τα θηράματα που μας χτύπησαν σε αυτήν την τεχνική ήταν κυρίως συναγρίδες και ροφοί αλλά ανάμεσα στους πιθανούς στόχους μπορούν να περιληφθούν τα μεγάλα σκαθάρια φαγκριά ακόμα και λυθρίνια .

ΤΟ ΨΑΡΕΜΑ

Αφού διαλέξουμε την περιοχή δράσεις αρχίζουμε το ψάρεμα ρίχνοντας το μολύβι στον βυθό και συνεχίζουμε παίρνοντας κυκλικές πορείες που ακολουθούμε σχολαστικά αποχή με αποχή βράχο με βράχο σε βάθη που κυμαίνονται ανάμεσα στα 40 με 70 μέτρα .
Σε περιπτώσεις που θα θελήσουμε να αυξήσουμε το βάθος ψαρέματος , μπορούμε να φτάσουμε μέχρι και τα 90 με 100 μέτρα βάζοντας στην πετονιά μολύβι μέχρι και ένα κιλό ( προσοχή) για να κατεβάσουμε την πετονιά μας σε μεγάλα βάθη πρέπει να αφήσουμε αργά την πετονιά για να αποφύγουμε το μπέρδεμα το παράμαλλου με την μάνα.
Το ψάρεμα πραγματοποιείται αυστηρά με το καλάμι στο χέρι , η συναγρίδα θα μας δώσει μία και μοναδική ευκαιρία να καρφώσουμε και η απροσεξία θα μπορούσε να αποβεί μοιραία .
Για να έχουμε καλύτερη επαφή με το δόλωμα μπορούμε να έχουμε το ένα δάκτυλο στο νήμα που βγαίνει από τον μηχανισμό ώστε να καταλαβαίνουμε ακόμα και τις δονήσεις του δολώματος που προηγούνται πριν τις επιθέσεις της συναγρίδας .