Για Λυθρίνια

Μια δουλειά μία κρύο και οι συχνοί νοτιάδες ήταν η αιτία από της προσωρινής μας αποχής από το ψάρεμα., ενώ το σκάφος ένα Α Ελλάς καμπινάτο του Δημήτρη στέκονταν παραπονεμένο στην μαρίνα της Γλυφάδας .Και επιτέλους μια ηλιόλουστη Κυριακή έκανε την εμφάνιση της και ο χρόνος της προετοιμασίας που απαιτείται για ένα ημερήσιο ψάρεμα είναι ελάχιστος , βενζίνα και δολώματα ετοιμάστηκαν γρήγορα ενώ τα απαραίτητα σάντουιτς και καφεδάκια συμπλήρωσαν τις απαραίτητες προμήθειες με εξαίρεση την φωτογραφική μηχανή. Ένας τυπικός έλεγχος και γρήγορα βρεθήκαμε κοντά στις φλέβες να ψάχνουμε τα στίγματα από το GPS .Ο τόπος γύρω στα 80 μέτρα στρωμένος με τραγάνα χωρίς πολλά σκαλώματα και η αρματωσιές μας το κλασικό μονάγκιστρο με συρόμενο μολύβι με λίγο πιο πάνω μια θηλιά με δεύτερο παράμαλλο με αόρατες πετονιές .
Για δολώματα επιλέξαμε το καραβιδάκι και το αμερικάνικο σκουλήκι .
Η παρουσία ενός ελαφρύ νονιαδάκι δεν μας ενοχλούσε ιδιαίτερα, αντίθετα με την ρεστία που επικρατούσε και κουνούσε συνεχώς με αποτέλεσμα να μην έχουμε άμεση αντίδραση στα τσιμπήματα και σε συνδυασμό με το βάθος που ψαρεύαμε ήταν από μόνο του αρκετό για να μας δημιουργεί προβλήματα.

Τα πρώτα Λυθρίνια δεν άργησαν να κάνουν την εμφάνισή τους και να αρχίσουν τα πειράγματα ως προς τα μεγέθη .
Δυστυχώς όμως τα Λυθρίνια πολύ γρήγορα αντικαταστάθηκαν με κατσούλες που το μοναδικό πράγμα που έκαναν ήταν να διαλύουν τα δολώματά μας.
Το πολύ λιάνωμα ήταν και η αιτία να αποφασίσουμε να αλλάξουμε μέρος και η απόφαση ήταν να βγούμε πιο ρηχά στο Πρασονίση ένας τόπος που κατά καιρούς μας έχει αποζημιώσει με καλά ψάρια , και έτσι δεν χάναμε τίποτα να δοκιμάζαμε και πάλι την τύχη μας.
Σε λιγότερο από 10 λεπτά βρεθήκαμε εκεί , έτοιμη για τη συνέχεια του ψαρέματος .
Το βάθος όπου θα ψαρεύαμε ήταν γύρω στα 25 μέτρα , και οι αλλαγές στις πετονιές επιβεβλημένες . εκεί τα πράγματα ήταν τελείως διαφορετικά.
Μονάγκιστρο με αόρατες ψιλές πετονιές συρόμενο βαρίδι 10-15 το πολύ γραμμαρίων , για ψάρια μεγάλα και πονηρά. Αγκίστρια από 1/0 και πάνω και μεγάλοι προσοχή στους κόμπους , με πετονιές χωρίς γδαρσίματα και ενώσεις.

Με το ξεκίνημα του ψαρέματος ένας σαργός 350άρης έκανε την εμφάνισή του .
Σε πολύ λίγο χρόνο ακολούθησε και άλλος δεύτερος και τρίτος και το ηθικό μας ανέβηκε στα ύψη .
Όμως ακόμα δεν έκαναν την εμφάνισή τους τα ψάρια που περιμέναμε , γνωρίζαμε ότι βρίσκονταν από κάτω μας , απλά δεν ξέραμε αν και τι ώρα θα έκαναν την εμφάνισή τους .Ξαφνικά ένα περίεργο τσίμπημα έκανε την εμφάνισή του . Ησυχία απόλυτη….


Το δεύτερο τσίμπημα , αρπαγή στην κυριολεξία και αμέσως καταλάβαμε ότι οι τσιπούρες ήταν εκεί .
Το κάρφωμα του ψαριού ήταν αναμενόμενο και το ξάφνιασμα του ψαριού μας επέτρεψε να μαζέψουμε λίγα μέτρα πετονιάς .
Δυστυχώς το μέγεθος και τα δόντια του ψαριού υπερίσχυσαν της ψιλής πετονιάς μας με αποτέλεσμα μετά από μια σύντομη πάλη το ψάρι να χαθεί .
Συνέχεια ξανά με καινούργια αρματωσιά με 2 ολοζώντανα καραβιδάκια και λίγο αργότερα το σκηνικό επαναλήφθηκε με τον ίδιο ακριβώς τρόπο .
Η κατάσταση περίεργη τα ψάρια ήταν εκεί και έτρωγαν αλλά φάνηκε πλέον καθαρά ότι δεν ανέβαιναν με αυτές τις πετονιές στο σκάφος μας.
Πριν λοιπόν ξανασυμβεί το ίδιο αποφασίσαμε να αλλάξουμε τις πετονιές μας με άλλες μεγαλύτερης διαμέτρου πράγμα που κάναμε σε ελάχιστο χρόνο .
Συνεχίσαμε το ψάρεμα μας αλλά με πολύ ανησυχία μήπως τα ψάρια που τα έκοψαν πριν λίγο , είχαν απομακρυνθεί παρασύροντας και τα άλλα μαζί τους .
Τελικά 2 τσιπούρες μικρού μεγέθους ήρθαν στο σκάφος μας και σε λίγο ακολούθησαν άλλες δύο .
Ξαφνικά ένα πάρα πολύ καλό τσίμπημα έκανε την εμφάνισή του . και μετά από μία συγκλονιστική μάχη και μια τσιπούρα 2 κιλών ήρθε στο σκάφος .
Τελικά το ψάρεμα αυτής της Κυριακής αποδείχθηκε εξαιρετικό μια και κάναμε μια πολύ καλή ψαριά .